Ahh! Jak dobrze zrobił mi ten spacer! To zachodzące słońce, i ten chłód uderzający w policzki!  Dawno nie czułam się tak wspaniale mogąc chodzić po śniegu i marznąć.  Przypomina mi się zima, jaką pamiętam z dzieciństwa.. Sanki, bałwany, rzucanie się śnieżkami.. Było tak zabawnie ! Szczerze przyznam, że przez ostatnie kilka lat nie lubiłam zimy, ale pobyt w szpitalu coś we mnie zmienił. Zmieniło się we mnie nastawienie do świata, do tego wszystkiego co jest za oknem. Pokochałam zimę, śnieg, tak samo jak lato i słońce. Jestem przepełniona pozytywną energią, którą wreszcie mogę wykorzystać i wyjść z domu. Ostrożnie-bo ślisko;)  ...