Tęsknię za wiosną, którą pamiętam z dzieciństwa, a nawet sprzed kilku lat. Kiedy to już z samego rana lekkie promienie słońca wkradały się do mojego pokoju, a nieco chłodne powietrze orzeźwiało po wyjściu z domu. Kiedy wszystko stopniowo się zieleniło, kwiaty rozkwitały i zdobiły drzewa przez dłuższy czas. Teraz klimat się mocno zmienił, w kwietniu (bywało, że w maju) potrafi spaść śnieg, ciągle padać deszcz, a krzewy i drzewa co dopiero zakwitnęły już marzną i tracą część kwiatów. Ja się pytam, co z tą wiosną?

Naprawdę brakuje mi tego łagodnego przejścia z jednej pory roku do drugiej. Zwłaszcza, że uwielbiam podziwiać naturę budzącą się do życia. Lubię chłodny wiaterek, ale gdy nie muszę grubo się ubierać, żeby przy tym nie zmarznąć. Zawsze wraz z końcem marca czy początkiem kwietnia czułam się lepiej, bo robiło się kolorowo i pogodnie, a to sprawiało, że miałam w sobie więcej pozytywnej energii. Teraz jednak czuję się zmęczona i przytłoczona. Mam chociaż nadzieję, że prawdziwa wiosna jeszcze nadejdzie i trochę u nas zostanie 🙂

Na szczęście znajduję drzewa, których kwiaty się trzymają! Bardzo lubię zawiesić na nich oko. Są piękne!

 

Życzę miłego popołudnia i jak najwięcej wiosny! 🙂

W ubiegłym tygodniu, a dokładniej w niedzielę wybraliśmy się nad Zalew Sulejowski. Była tak piękna pogoda, że przez chwilę można było poczuć się jakby na dobre zagościła wiosna! Ahh, tęskniłam za tym. Nawet pozwoliłam sobie założyć ramoneskę 🙂

Błękitne niebo, słońce, woda (co prawda jeszcze dryfował na niej lód) i od razu człowiekowi pojawia się uśmiech na twarzy! Miła odskocznia od tych wszystkich ponurych dni. W taki dzień nie obeszło się bez dużej ilości zdjęć.

Możecie zobaczyć też odrobinę mojego stroju, z wielkim bordowym szalem, który znalazłam w secondhandzie!

Jak to zazwyczaj w weekendy bywa, na ten wypad wybrałam się z moim facetem. W to samo miejsce, w którym razem siedzieliśmy prawie 5 lat temu i również robiliśmy tam mnóstwo zdjęć (mały powrót do przeszłości) 🙂

Niektóre miejsca nad zalewem przypominają mi te prosto znad morza, więc tym bardziej lubię tam czasem jeździć. Chociaż mam bliżej niż nad Bałtyk 🙂

Oby było coraz więcej takich dni! 🙂
Przesyłam Wam moc uścisków i życzę dużo słońca każdego dnia!

Nawiązując do tego o czym pisałam ostatnio, właśnie dziś przygotowałam zaległy wpis przedstawiający niespełna jedną godzinę wyjętą z mojego dnia. Bardzo przyjemną, spędzoną w ładnym miejscu, z aparatem w ręku i w fajnym towarzystwie. To nie zdarza się za często w tej codziennej rutynie.

Otóż w ubiegłym tygodniu, razem z moją znajomą Olą wybrałyśmy się na spacer do parku, który znajduje się w pobliżu mojego sklepu. Właściwie jest to jedyny taki duży park w moim mieście, a ja bywam tam naprawdę rzadko, właściwie to nawet nie pamiętam, kiedy byłam tam ostatni raz zimą! Pięć lat? Może więcej. W każdym razie, byłam oczarowana widokami. Wszędzie było tak dużo śniegu, biel aż biła po oczach! Nie sposób nie robić zdjęć w tak pięknej scenerii. Chodziłyśmy w tą i z powrotem, aż zaczęło się ściemniać. Godzina w parku w mroźny dzień to zdecydowanie niezły zastrzyk energii. Powinnam częściej tak wychodzić!

Swoją drogą niedawno wstawiałam na bloga zdjęcia, które robiłam razem z Olą (tutaj), te w tym poście również robiłyśmy wspólnie i to nie koniec, bo mam jeszcze trochę fotek jakie chcę opublikować. Można powiedzieć, że udało nam się stworzyć zgrany duet, niestety nie na długo, ponieważ Ola wyjechała.. Ale i tak ogromnie się cieszę z tych zdjęć, które razem pstrykałyśmy i chciałam za nie kolejny raz podziękować! 🙂

Mniej więcej tak wyglądała jedna godzina mojego zwykłego, zimowego dnia. Z pozoru nic ciekawego, ale jeśli chodzi o mnie to nawet i taka forma spędzania czasu bardzo mi się podoba 🙂

Hej! Co u Was?
Jak zaczęliście nowy rok? Macie jakieś postanowienia? Ja nowy rok zaczęłam od zmagania się z różnymi przeciwnościami przez co musiałam zrobić sobie małą przerwę na reset. Nie mam też konkretnych postanowień, bo dobrze wiem, że znacznej części z nich bym nie zrealizowała. Od pewnego czasu jestem totalnie niezorganizowana, mimo iż mój organizer bywa w użyciu, to i tak często zdarza mi się pomijać połowę wyznaczonych celi na dany dzień czy miesiąc. Jednak jest coś co sobie zaplanowałam. Przede wszystkim więcej pracy i więcej kreatywnych działań związanych właśnie z pracą, pasjami, a nawet w codziennym życiu. Niestety wraz z nowym rokiem pojawiły się pierwsze przeciwności ku realizowaniu tych planów. Mój laptop przestał ze mną współpracować, działa wszystko oprócz programów, których używam do pracy i blogowania. Przy tym pojawiło się jeszcze kilka drobnych komplikacji i oczywiście wszystko na raz. No cóż, złośliwość rzeczy martwych. Ale nie zamierzam się poddać, będę działać dalej w miarę możliwości 🙂

Choć zaplanowałam sobie, że będę więcej pracować to nie będę skupiać się tylko na tym. Bardziej chcę skupić się na przyjemnych i kreatywnych działaniach w moim sklepie, ale i w codzienności, aby trochę ją urozmaicić, bo w ubiegłym roku popadłam w okropną rutynę. I wiecie co? Doszłam do wniosku, że blogowanie to będzie dla mnie lekarstwo. Ostatnio pisałam rzadziej, bo brakowało mi tematów i czasu na zdjęcia. Zamierzam to naprawić, ale bez planowania i obiecywania sobie i Wam. Po prostu chcę działać po nowemu i po staremu. Czyli jak? Będą posty zarówno tematyczne, jak i te przedstawiające moją codzienność, w końcu to tymi postami zaczęłam blogowanie! Kategoria dailylife musi odżyć! Nie będę działać pod presją czasu, ale chcę pisać na bieżąco nie robiąc sobie zaległości, bo to doprowadza mnie do szału. Zdjęć dużo do publikacji, a na blogu zastój. Tak dłużej być nie może!

Poza tym w nowym roku wróciłam też do postcrossingu. Wow, zapomniałam jak fajnie jest wysyłać i otrzymywać pocztówki! Do tego dochodzi kupowanie kartek z widokami czy różnymi obrazkami. To zdecydowanie poprawia mój nastrój. Już nie wspomnę o małych wypadach! Pierwszy dzień nowego roku spędziłam we Wrocławiu i mam nadzieję, że częściej będę mogła robić sobie takie wycieczki. Zdecydowanie to mój plan na nowy rok.

To tyle o moich małych planach. Mam nadzieję, że uda się naprawić mojego laptopa i będę mogła wstawić nowe posty z dużą ilością zdjęć, które zrobiłam w ostatnim czasie! Do zobaczenia ponownie 🙂

W tegoroczne święta jestem w ciągłym pośpiechu. Nawet nie miałam chwili, żeby napisać Wam świątecznych życzeń na blogu. Trzy wigilie, rodzinne obiady, można powiedzieć, że całe dnie spędzam przy stole! Tak to już w święta bywa. Niestety u mnie za oknem nie ma śniegu, przez co nie ma idealnej atmosfery, ale wciąż jest miło, a najważniejsze, że spokojnie i rodzinnie. Święta Bożego Narodzenia to fajny czas, dlatego korzystam z niego i staram się spędzić go jak najmilej wśród moich bliskich, odrobinę odcinając się od sieci. Teraz kończę, zostawiając jeszcze kilka świątecznych fotek z naszą choinką 🙂

Co do świątecznych życzeń, to chciałam Wam tylko napisać:
Wszystkiego co najlepsze, spełnienia marzeń, zdrowia, szczęścia i jak najwięcej uśmiechu! 🙂

A Wam jak mijają Święta? Mam nadzieję, że spokojnie i pozytywnie! 🙂

Mój tegoroczny grudzień znacznie różni się od tych poprzednich. Mam masę rzeczy do zrobienia i nie nadążam ze wszystkim, ten czas chyba przyspieszył! Wspominałam już o tym, że praca przy sklepie pochłania właściwie większość mojego czasu, a przede wszystkim myśli, ale nadszedł czas, żeby przystopować i skupić się też na innych czynnościach. Jak dobrze, że już niedługo święta i będę mogła odpocząć od natłoku spraw i obowiązków. Podejrzewam, że większość z Was również tego potrzebuje!

W ubiegłym tygodniu miałam okazję wyjść z moją znajomą na małe, świąteczne zakupy. Przy tym wyjściu, okazało się, że moja znajoma miała w torbie aparat. Na dworze było chłodno, powoli się ściemniało, ale od razu stanęłyśmy i zaczęłyśmy robić zdjęcia jak szalone. Już prawie zapomniałam jaką frajdę sprawiają takie spontaniczne zdjęcia, robione nie pod kątem pracy. Jejku! Jakto poprawiło mój nastrój! Kiedyś częściej nosiłam przy sobie aparat, więc takich zdjęć było więcej, ale po tej długiej przerwie, to było naprawdę fajne uczucie, robić to ponownie. Mogłabym nawet stwierdzić, że w tamtej chwili oderwałam się od codzienności, zrelaksowałam właśnie podczas pozowania i robienia zdjęć wśród drzew i śniegu. Stojąc przed obiektywem, poczułam się dokładnie tak samo, jak jakieś 5 lat temu, gdy nie przykładałam, aż tak dużej wagi do tego, aby tematyka zdjęć pasowała do danej treści. Zdałam sobie sprawę, że trochę mi tego brakuje, ale prawie z tego wyrosłam. Gdy połączyłam pracę z pasjami, moje podejście do nich się zmieniło. Momentami byłam nimi zmęczona, nie sprawiały mi przyjemności, ale teraz widzę, że trzeba po prostu to wszystko robić z pewnym umiarem. Dobrze jest mieć pracę związaną z pasjami, ale jeszcze lepiej próbować niektóre z tych pasji robić poza pracą, nie myśląc o niej, relaksując się. Bo praca to obowiązek, a pasja to przyjemność 🙂

A jak to jest u Was? Wasza praca związana jest z Waszymi pasjami? Jak je łączycie?

Co do zdjęć, to jak tylko będę mieć ich więcej to być może wstawię je na bloga. Co Wy na to? 🙂